dag 347 Een beschuldiging naar een ander is een beschuldiging naar mijzelf.

Ik zag hoe ik een ander ergens van beschuldigde zonder het terug te nemen naar mijzelf.

Er gebeurde het volgende. Kortgeleden zijn we verhuisd van een groot huis naar een klein appartement, waarbij we voorlopig onze huisraad die we wilden bewaren achter konden laten in onze garage. Omdat dit een voorlopige oplossing was ging ik van tevoren op zoek naar een definitieve plek om onze spullen te bewaren en vond een garage op het internet die te huur werd aangeboden. Mijn man en ik gingen kijken en waren erg tevreden met wat we daar aantroffen, een mooie schone afsluitbare garage. Toen wisten we nog niet wanneer de verhuizing plaatsvond en spraken af nog contact op te nemen wanneer we onze spullen zouden overbrengen. Dit duurde allemaal langer dan verwacht en ik vroeg mijn man nog eens de persoon te vertellen hoe het er voor stond. Nadat het gesprek had plaatsgevonden vroeg ik hem of we niet vast wat een som geld moesten storten op zijn rekening zodat onze reserving bevestigd was maar mijn man vond het niet nodig.

Inmiddels is het een paar maanden geleden dat we het eerste contact hebben gehad en kregen we te horen dat de garage verhuurd was. Ik heb ondertussen een paar keer aangedrongen contact te zoeken maar mijn man heeft niet gebeld.

Ik was boos over het gebeurde, ik kan niet meteen een dergelijke plek vinden. In eerste instantie vond ik dat ik gelijk had mijn man hiervoor te beschuldigen, maar toen ik de interviews hoorde liet ik het gebeuren nog eens de revue passeren en zag mijn eigen tekortkomingen waarvoor ik zelfvergevingen schrijf.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan X ervan te beschuldigen nalatig te zijn in het contact met de verhuurder van de garage zonder de beschuldigingen terug te nemen naar mijzelf, introspectie te doen en hiervoor zelfverantwoording te nemen.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan geen zelfverantwoording te nemen in dit geval van de garage omdat ik alle verantwoording over heb gelaten aan mijn man omdat hij beter Kroatisch spreekt en ik het idee/geloof heb dat dit een mannenaangelegenheid is.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan bang te zijn zelf contact op te nemen omdat ik de taal niet goed genoeg beheers.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan te denken en te geloven dat er mannenaangelegenheden zijn in plaats van te zien dat man en vrouw gelijk zijn en dat ik zelf het bankrekening nummer had kunnen vragen en geld had kunnen overmaken zodat de reservering bekrachtigd zou zijn, waarin ik mezelf vergeef toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat een vrouw minder is dan een man.

Ik vergeef mijzelf dat ik niet heb geaccepteerd en toegestaan te zien/begrijpen/realiseren dat in iedere beschuldiging die ik uit naar de ander uiteindelijk een beschuldiging is naar mezelf zoals is uitgelegd in bovenstaande Eqafe interview zodat ik het terug kan nemen naar mijzelf.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan teleurgesteld te zijn in mijzelf dat ik de ander heb beschuldigd en het niet teruggenomen heb naar mijzelf, waarin ik mezelf vergeef dat ik heb aanvaard en toegestaan overtuigd te zijn van mijn beschuldiging.

Als en waneer er een gedachte opkomst van een beschuldiging naar een ander, hoezeer ik er ook van overtuigd ben dat mijn beschuldiging gerechtvaardigd is dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik iedere beschuldiging terug kan nemen naar mijzelf en hiervoor zelfvergeving kan schrijven of uitspreken.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan bij iedere beschuldiging introspectie te verrichten en zelfverantwoording te nemen.