dag 44 Mee-lijden

Gisteren kwam ik de film Earthlings tegen op Facebook en besloot er naar te kijken. Nadat ik 15 minuten voor het beeldscherm heb zitten snikken heb ik de film uitgezet.
Ik kon niet meer verder kijken en was zo ontdaan door de beelden van dierenmishandeling dat ik heel vroeg naar bed ben gegaan en in een lange diepe slaap terechtkwam, ver van de werkelijkheid. Het is niet zo dat ik geconfronteerd werd met nieuwe gegevens, want dit is me allemaal bekend, maar ik kan niet kijken zonder mee te lijden.
Ik begrijp dat mee-lijden geen functie heeft behalve dat je de energieen voedt die er voor zorgen dat al dit onrecht in stand wordt gehouden. Dus voor ik het lef heb om verder te kijken moet ik eerst zelfvergeving toepassen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben door meelijden te hebben met de dierenwereld niet te kunnen kijken naar wat er allemaal op deze wereld plaatsvindt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben mezelf als een slachtoffer te beschouwen omdat ik het niet kan aanzien dat dieren op deze aardbol mishandeld worden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik het onrechtvaardig vindt dat mensen geld moeten verdienen om zelf in leven te blijven en daarom dieren misbruiken en mishandelen voor eigen voordeel.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben heel verdrietig te zijn dat veel mensen dieren niet als hun gelijke kunnen zien en dieren alleen als een objekt beschouwen waarmee ze geld kunnen verdienen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben heel verdrietig te worden als ik zie dat mensen totaal gevoelloos dieren mishandelen, doodslaan, pijnigen, en daar soms ook nog plezier aan beleven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben in een wereld te leven waar mensen dieren doden, pijnigen en laten lijden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik momenten heb dat ik niet in deze wereld wil leven waar zoveel onrecht, pijn, verdriet en leed plaatsvindt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik mensen haat die dieren pijn doen of vermoorden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik geld haat dat verdiend wordt door mensen die rijk worden door mishandeling van dieren en dat ik de hele wereld haat die toestaat dat al dat onrecht zo maar mag gebeuren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik een hekel heb aan mensen die zogenaamd goed doen met hun eigen huisdieren en maling hebben aan het onrecht dat hier is op aarde.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik mezelf kwalijk neem dat ik helemaal niets doe om dit onrecht aan dieren te stoppen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik niet weet wat ik moet doen om deze ellende met dierenmishandeling te stoppen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik om heen veel dierenmishandeling zie in de vom van honden aan een ketting, vogels in te kleine kooitjes en dat ik alleen maar machteloos kan toekijken.

Ik vergeef mezelf toegestaan en geaccepteerd te hebben dat ik soms vlees eet en me dan voorhoudt dat dit vlees niet uit megastallen komt, omdat die hier niet bestaan maar ook niet helemaal zeker ben of deze dieren niet mishandeld zijn.

Als ik zie dat ik boos, verdrietig, machteloosheid, haat voel omdat dieren mishandeld worden dan stop ik en adem, want ik besef dat al deze emoties alleen maar voeding zijn voor de mind en het united field om voort te bestaan.
Ik besef steeds meer dat alleen een geld-gelijkheidssysteem dit onrecht kan stoppen zodat ook onze dieren als gelijken kunnen worden beschouwd.