dag 164 Zelfveroordeling – zelfvergevingen

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben mezelf te veroordelen tot niet goed genoeg.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik niet goed genoeg ben als ik me vergelijk met andere mensen, waarin ik constateer dat ze meer capaciteiten hebben dan ik en waarin ik mezelf vergeef toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat ik naar één aspect kijk van die ander.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mezelf te vergelijken met anderen waarin ik niet zie/begrijp/realiseer dat vergelijken een geestbewustzijnssysteem is dat in mij is gemanifesteerd door de scheppers van mijn bewustzijn.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik onwaardig ben om hier te bestaan in de wereld.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken/geloven dat ik lijd aan een minderwaardigheidscomplex dat ik op jonge leeftijd mezelf heb eigen gemaakt, wat een verlegen, schuw mens van me heeft gemaakt dat denkt dat ze niets waard is en het ook nooit zal worden.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik denk dat ik niet belangrijk ben, waarin ik mezelf steeds heb weggecijferd en anderen om me heen zoals mijn partner en kinderen en die belangrijker vind dan mezelf.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik er niet mag zijn.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat mijn lichaam niet belangrijk is, waarin ik mijn geest als gedachten, gevoelens en gedachten wel belangrijk vind.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn lichaam slechts serieus heb genomen als plaatje naar de buitenwereld maar niet gezien/gerealiseerd/begrepen heb dat mijn lichaam de behoefte heeft aan goede voeding, vitamines en andere aanvullende supplementen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik niet kan leren.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik anderen nooit goed begrijp en verstrikt raak in allerlei hersenspinsels wat tot nog meer chaos leidt.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik niet kan schrijven, niet de juiste woordenkeus/woordenschat heb om mezelf uit te drukken en dat ik niet op de juiste woorden kan komen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik geen succesvol mens ben met een goede baan, goede opleiding en een volwaardig inkomen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik gefaald heb in het opbouwen van een goede relatie met mijn partner.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik domweg alle patronen van mijn ouders en voorouders heb gekopieerd en dat ik daar nooit verandering in heb kunnen aanbrengen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik het milieu waarin ik ben geboren niet meer kan veranderen en gedoemd ben op dezelfde manier te leven.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te geloven dat ik zelf schuldig ben aan situaties in mijn leven die mis zijn gegaan en die mij hebben gebracht waar ik nu sta.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik beslissingen maak vanuit gedachten, emoties en gevoelens en niet kijk naar redelijkheid en realiteit.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat mijn zelfvergevingen niet goed genoeg zijn omdat ik steeds vergelijkingen maak met anderen en niet tot mooie volzinnen kom zoals anderen dat wel doen en dat deze niet genoeg effectief zullen zijn.

Als ik zie dat ik mezelf veroordeel als niet goed genoeg, niet succesvol, niet belangrijk, dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat de zelfveroordelingen voortkomen uit mijn geest, mijn gedachten, gevoelen en emoties, dat ik mezelf steeds met anderen wil vergelijken waaruit ik conclusies trek. Ik stel mezelf ten doel mezelf te bevrijden van dit minderwaardigheidsgevoel door specifieker op alle punten in te gaan als zij zich tonen in mijn dagelijks leven en zelfvergeving, zelfcorrecties uit te schrijven in zelfeerlijk om één en gelijk met allen te worden.